Ik maak theater met kinderen, jongeren en volwassen. Soms zijn zij professionele spelers, vaker niet. Mijn voorstellingen hebben meestal een maatschappelijke, filosofische en persoonlijke insteek en een vertellende stijl. Daarbinnen is altijd ruimte voor poëzie, snelheid en muzikaliteit. Het maakproces vind ik net zo belangrijk als het resultaat: samen een zoektocht aangaan en ondertussen veel leren en lachen.
Daarnaast ben ik auteur en performer van mijn eigen werk. Mijn solovoorstellingen zijn persoonlijk, muzikaal en genuanceerd activistisch. Met humor en zelfspot probeer ik om de eindeloze complexiteit en nuance van grote thema’s uit te zoeken.
LEO
Antwerp Queer Arts Festival, 2022 
WIPCOOP, 2022
Toen je voor het eerst Titanic zag, werd je toen verliefd op Leo of Kate? Of op alle twee? En wie wilde je zijn? Misschien wel allebei?
Als Anne op haar 23e in een pashokje staat om een eerste binder te kopen ontstaat het alter ego dragking Young Leo; een masculiene versie van zichzelf die er altijd al was, maar nu schijnbaar ineens naar buiten komt. Al snel wordt het Anne duidelijk dat er verwacht wordt dat die zichzelf uitlegt aan de buitenwereld. Maar hoe doe je dat als je het zelf allemaal nog niet weet? En moet het wel, dat zeker weten?
De korte voorstelling LEO is een persoonlijke zoektocht naar identiteit, vriendschap, gender, drag en queer-zeedieren. Een theatraal pleidooi voor het vieren van queer joy en gendereuforie.
“Als je durft, drijf ik dichterbij.”
Foto Antwerp Queer Arts Festival: Mélanie Musisi
Foto WIPCOOP: Victoriano Moreno
De geliefden (LINK in de WAR)
Een soloperformce van 20 minuten gebaseerd op de linosnede ‘De Geliefden’ van kunstenaar Herman Schlooz. Ik werkte vanuit een quote van Adore Delano: “Being gay I think we’re put in a position where we have no choice than to be an activist, and we love to learn that.” Hoe wordt een geliefde een activist? En wat levert dat op?
Foto’s: Henry Krul
WIJ, NU
Een intieme voorstelling over vrouw* zijn, feminisme en ons onderzoek naar die concepten, gemaakt voor iedereen vanaf 14 jaar die weleens met een vrouw te maken heeft gehad (of er misschien zelfs zelf één is). We maakten en speelden op locatie: in het clubhuis van feministisch collectief Girls Go Boom in de Meubelfabriek in Gent.
Foto’s: Céderik Goossens
Mijn Polleke
Een kindervoorstelling gebaseerd op het boek dat ik als kind 8 keer las in 2,5 week: Polleke. Mijn Polleke is een vertelvoorstelling waarin elk personage door iedereen afwisselend gespeeld wordt en de tafels transformeren van klasgebouw naar Nepalees gebergte en alles daartussenin. Een voorstelling vol gedichten, met een piano, een lied, tropische sneeuw en veel liefde.
Foto’s: Anna Schlooz en Klaas Kuit